«با پیشنهاد رئیس مرکز توسعه ورزش همگانی و تفریحی و موافقت معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی، مبلغ پنج میلیارد ریال از منابع توزیع نشده این مرکز، بین هیأت‌های نه‌گانه استان‌های کشور توزیع خواهد شد».

به گزارش خبرنگار «تابناک»، چندی پیش، این خبر در خبرگزاری‌ها و سایت‌ سازمان ورزش منتشر شد تا رقم بودجه اختصاصی به ورزش همگانی کشور به صورت شفاف اعلام شود.

در این گزارش آمده است: محمد هادی حسام، رئیس مرکز توسعه ورزش همگانی و تفریحی سازمان تربیت بدنی در نامه‌ای به محمد علی‌آبادی، خواستار آن شده تا مبلغ پنج میلیارد ریال از منابع توزیع نشده این مرکز میان 9 هیأت استان‌های سی‌گانه تقسیم شود. حسام مبنای توزیع این بودجه را ارزیابی انجام شده از عملکرد ادارات کل استان‌ها در حوزه ورزش همگانی خوانده است.

اما اصل ماجرا از چه قرار است؟ در این گزارش، رقم پنج میلیارد در کنار ریال، بیش از اندازه بزرگی می‌کند و به همین دلیل، شاید عنوان اختصاص پانصد میلیون تومان برای ورزش همگانی سی استان بهتر بود.

در حالی که سازمان ورزش، اسیر ورزش قهرمانی و حرفه‌ای و رسیدن به عناوین قهرمانی در میادین بین‌المللی به هر شکل ممکن شده، ورزش همگانی به عنوان رکن نخست توسعه تربیت بدنی میان عموم جامعه، مغفول مانده است و با توجه به رویکرد سازمان ورزش، نگاه فدراسیون‌ها به ورزش همگانی و فعالیت‌هایشان در این بخش نیز کمرنگتر از دوران گذشته پیگیری می‌شود.

با این اوصاف، بودجه‌ها نیز متمرکز بر حفظ عناوین قهرمانی بین‌المللی، قاره‌ای و جهانی می‌شود و کمتر فدراسیونی، فرصت می‌یابد تا رقمی را برای ایجاد طرح‌های پشتوانه‌سازی همچون آموزش رایگان، ایجاد مدارس تخصصی و نظایر آن، اختصاص دهد و به جز چند فدراسیون، دیگر زیرمجموعه‌های سازمان ورزش میادین بین‌المللی را محل بهره‌برداری از بودجه‌های اختصاص‌یافته قلمداد می‌کنند.

با توجه به ‌آن‌که به رویکرد قهرمانی تا این اندازه تأکید می‌شود، اداره‌های کل تربیت بدنی یا در این حوزه فعالیت‌هایشان را متمرکز نموده‌اند و یا در حال توسعه سخت‌افزاری و ایجاد فضاهای ورزشی هستند. به این ترتیب، هیأت‌های همگانی که نمایندگان 9 فدراسیون هستند، در حاشیه قرار گرفتند و اگر رو به تحلیل رفتن نباشند، رشد چندانی نیز نمی‌توان برای آنها متصور شد.

هرچند در این میان، برخی به دفاع از عملکرد سازمان ورزش در حوزه همگانی بپردازند، اما شواهد فضایی برای دفاع باقی نمی‌گذارد.

در حالی که سازمان تربیت بدنی به باشگاه‌های بزرگ کمک‌های چند صد میلیونی می‌کند! ورزش همگانی کشور در نیمه دوم سال، تنها پانصد میلیون تومان دریافت می‌کند تا میان سی استان تقسیم شود. در واقع 270 هیأت استانی برای توسعه 9 رشته در سطح کشور، هر یک رقمی در حدود سه میلیون دریافت می‌کنند و در برخی استان‌ها این رقم به چیزی حدود یک میلیون تومان کاهش می‌یابد.

بر پایه ارقام ارایه شده، پانزده استان بزرگ کشور برای 9 هیأت ورزشی زیرمجموعه خود در حوزه همگانی 25 میلیون تومان و دو استان پانزده میلیون دریافت کرده‌اند و به سیزده استان دیگر رقم ده میلیون تومان اختصاص یافت. هرچند جمع ارقام فوق که سایت اطلاع‌رسانی فدراسیون ورزش‌های همگانی وجود دارد به 535 میلیون می‌رسد اما در نامه، 500 میلیون ذکر شده است.

حال این پرسش مطرح است که این رقم بودجه که معاون علی‌آبادی به دستور رئیس سازمان تربیت بدنی برای ورزش همگانی کشور در نظر گرفته، بیانگر کدام رویکرد سازمان ورزش است؟

آیا هیأت‌های همگانی استان تهران همچون هیأت کونگ‌فو بدون دریافت هزینه از ورزشکاران با دو میلیون تومان که به طور متوسط با تقسیم 25 میلیون نصیب این هیأت می‌شود، می‌تواند حتی یک مسابقه استانی برگزار کند؟

با این اوصاف، اختصاص این بودجه به ورزش همگانی استان‌ها که حکم صدقه را دارد، این رویکرد سازمان ورزش را بیان می‌کند: حمایت از توسعه ورزش میان عموم اقشار جامعه و ایجاد زیرساخت‌های انسانی با هدف نهادینه‌سازی روحیه قهرمانی در سطح اجتماع یا به فراموشی سپردن اقدامات پایه‌ای در حوزه ورزش و تمرکز بر لایه‌های بیرونی ورزش، همچون فوتبال؟!